Moderne soorten suikerbieten zijn de vrucht van het werk van Amerikaanse fokkers. In 1747 ontdekten wetenschappers uit Amerika dat witte bieten dezelfde hoeveelheid suiker bevatten als suikerriet - 1,3%. Nu bevatten technische hybride variëteiten, gefokt door fokkers specifiek voor de productie van suiker, meer dan 20% van de natuurlijke substantie. Ondanks het feit dat dit een technische cultuur is, hebben mensen zich aangepast om het te gebruiken in voedsel, als een folk remedie en als voer voor vee.
Kenmerken van suikerbieten
Witte suikerbiet is een groentegewas, een tweejarige knolgewas, een variëteit van het gebruikelijke rood. In het eerste jaar vormt het een groot, langwerpig, dicht, vlezig wortelgewas en een krachtige uitlaat van grote bladeren in het bodemgedeelte.
Dit is het belangrijkste suikerhoudende gewas dat groeit op een groot stuk cultuurgrond. Het niveau van sucrose varieert van 8-10 tot 20% en hangt direct af van de klimatologische omstandigheden van het groeiende gebied, agrotechnische omstandigheden, daar de cultuur veel warmte, vocht en zonlicht vereist.
Vooral tijdens het rijpen van de wortel is vooral veel zonnewarmte nodig voor de groente - van augustus tot eind oktober. Het is tijdens deze periode dat suiker erin accumuleert.
BietenpulpVan productieafval ontvangen:
- bagasse - afval in de vorm van gehakte bieten, gebruikt als veevoeder, varkens;
- stroop - gebruikt in de voedingsmiddelenindustrie voor de productie van gist, citroenzuur, glycerine, organische zuren en alcohol;
- poepen (of ontlastingsmodder) - kalkmeststof voor planten.
Bovendien wordt suiker geproduceerd uit ethanolvereist in de technologie van de productie van benzine.
Groeiegeschiedenis
De productie van suiker uit bieten begon in de 19e eeuw in Centraal-Europa (Nieuw-Silezië), waar het thuisland van de plant zich bevindt en zich snel verspreidde. In de eerste helft van de 19e eeuw werden bieten geplant en gekweekt al op het grondgebied van het moderne Rusland en Oekraïne.
Aanwezigheid van vruchtbaar chernozem bodem en warm klimaat bepaalt de teeltgebieden van cultuur: Oekraïne, Wit-Rusland, Georgië, de zwarte aardegebieden in Zuid-Rusland, evenals de landen in Zuid- en Midden-Europa.
Suikerbieten worden geteeld op vruchtbare en chernozem-bodems in warme klimaten.Voor 2014 zijn de leiders in het verbouwen van gewassen en het produceren van suiker ervan:
- Frankrijk - ongeveer 40 miljoen ton;
- Rusland - iets meer dan 30 miljoen ton;
- Duitsland - 30 miljoen ton;
- Verenigde Staten - 28,5 miljoen ton;
- Oekraïne - 16 miljoen ton;
- Polen - 14 miljoen ton
Voedsel of veevoer
Natuurlijk is deze cultuur in de eerste plaats technisch, maar de wortels zijn goed voer voor varkens en veeteelt.
Botva en wortelstokken hebben bijna dezelfde voedingswaarde: 100 kg bieten bevat 25 voedereenheden (er wordt aangenomen dat 1 voer, eenheid is gelijk aan 1 kg haver op voedingswaarde) en 1,2 kg gezond eiwit en 100 kg groene toppen - 22 voedereenheden en 2,2 kg eiwit .
Tegelijkertijd op het moment van de oogst de massa van bladeren en wortels ongeveer 1: 2. Het aandeel gebladerte kan 40 tot 60 gew.% Van de groente zijn.
De verhouding van de massa van toppen en wortels is ongeveer 1 tot 2Maar daarnaast worden vaak suikerbieten gebruikt. in voeding en traditionele geneeskunde. De plant heeft een rijke vitamine- en mineralen samenstelling: jodium, fosfor, magnesium, koper, ijzer, calcium, vitamines van groep B, PP, C, betadine, pectines.
Dit product helpt de immuniteit te verhogen, hemoglobine, heeft een gunstig effect op het cardiovasculaire systeem, verbetert het spijsverteringsstelsel, verwijdert giftige stoffen uit het lichaam.
groente heeft contra-indicaties voor gebruik bij nieraandoeningen, diabetes, obesitas vanwege het hoge sucrosegehalte.
Kenmerken van de teelt en de teeltomstandigheden in Rusland
Het telen en planten van suikerbieten is een zeer arbeidsintensief proces, waarbij exacte naleving van alle termen en schema's van landbouwtechniek vereist is.
Zaaitechnologie
De grond wordt geploegd in de herfst, tot een diepte van 30 cm, na het maken van een complete set van meststoffen. In de lente voor het zaaien wordt de grond geschaafd, gecultiveerd en geëgaliseerd.
SuikerbietzadenZaai de zaden op luchttemperatuur 8-10 graden hitte naar de diepte 5 cm. 5 dagen na het zaaien wordt er voor het opkomen scharrelen uitgevoerd om onkruid te vernietigen en de grond los te maken.
Scheuten verschijnen al op de 8-10 dag na het zaaien. De eerste losmaking van de grond wordt uitgevoerd na het verschijnen van de eerste echte bladeren tot een diepte van 5-7 cm.
De volgende stap is uitdunnen van scheuten (Buketirovka). Dit is het moeilijkste, tijdrovende, maar belangrijke proces, waarna de sterkste en sterkste biet op het veld blijft.
Daaropvolgende zorg voor het gewas bestaat uit het losmaken van de grond tussen de rijen en overvloedig water geven. tot 4-5 keer per maand. Het water wordt in de tweede helft van september 7-10 dagen vóór de oogst gestopt.
oogst
De suikerbietoogst vindt plaats van eind september tot half oktober.Groene bladeren kunnen niet lang aanhouden, dus de verzamelde cultuur onmiddellijk verzonden naar verwerkingsfabrieken. Het begint het proces van het verkrijgen van suiker uit wortelstokken en toppen worden verwerkt voor veevoer.
Het is duidelijk dat de hele cyclus van het telen en verwerken van groenten behoorlijk omslachtig en duur is. Zelfs ondanks het feit dat de productiviteit van dit gewas 100% is, is het voor producenten tamelijk moeilijk om een goede winstgevendheid te bereiken, zowel van gewassen als van verwerkende bedrijven.
Niettemin blijft suiker een zeer populair alledaags voedingsproduct, en de productie ervan is een redelijk en onvoorwaardelijke noodzaak.
